چو زخم کارگر آمد چه سر، چه سینه، چه پای چو سال عمر تبه شد چه یک، چه صد، چه دویست هزار کوه گرت سد ره شوند برو هزار ره گرت از پا درافکند بایست! پروین اعتصامی